Σαν τα άγρια σκυλιά και σαν τα πεινασμένα κοράκια, άπαντες-απαξάπαντες οι επονομαζόμενοι και «δημοσιογράφοι πολιτικού ρεπορτάζ», έχουν στήσει γιορτή τρελλή και τσιμπούσι ατελείωτο πάνω στο σώμα της, λαβωμένης αλλά ακόμα ζωντανής, Ελλάδας, εδώ και δύο χρόνια. Ανεξάρτητα με το τι λένε, ποιούς στηρίζουν και τι σκοπό έχουν, το θέμα είναι ότι όλα τα ΜΜΕ ανεξαιρέτως μας μαυρίζουν την ψυχή καθημερινώς, από τις 7 το πρωΐ μέχρι τις 2 το άλλο πρωΐ, μια μεγάλη παρέα πολιτικών και δημοσιογράφων που μπουρδολογεί, σοβαρολογεί, εικοτολογεί, αστειεύεται, βαυκαλίζεται, αποδομεί την αλήθεια, και καταστρέφει το μέλλον μας. Όλοι αυτοί θα πρόσφεραν μεγάλες υπηρεσίες αν δεν ασχολούντο συνεχώς με το τίποτα, αν δηλαδή οι πολιτικοί έκαναν τη δουλειά τους ΧΩΡΙΣ το άγχος –ή την προβολή- της τηλεόρασης, και αν οι δημοσιογράφοι απλώς μετέφεραν τις ακριβείς πολιτικές εξελίξεις στα δεκάλεπτα-ημίωρα δελτία ειδήσεων, και όλο τον υπόλοιπο χρόνο (ή ύλη), οι τηλεοράσεις και εφημερίδες θα τον αφιέρωναν στους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και στη ΖΩΗ τους.
Αυτή τη ζωή που τόσα χρόνια ζούμε και απολαμβάνουμε, φυσικά και θα την συνεχίσουμε με όσα μέσα έχουμε στη διάθεσή μας την κάθε εποχή (γιατί αλλοιώς ήταν τα πράγματα το ’70, αλλοιώς το ’90, αλλοιώς σήμερα). Έτσι λοιπόν τα οικονομικά, η προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε., οι ατελείωτοι και συνεχείς εκβιασμοί του Δ’ Ράϊχ και οι γελοιότητες των Ελλήνων πολιτικών, δεν θα πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι η νύχτα της 22ας Δεκεμβρίου ήταν η μεγαλύτερη του έτους (με διάρκεια 14 ωρών!) και ότι από τις 23/12/2011 η μέρα έχει πάρει να μεγαλώνει αισθητά! Άρα, μοιραία και αναπόφευκτα οδηγούμεθα προς το τέλος του χειμώνα, την αρχή της άνοιξης και τον ερχομό του καλοκαιριού, του Ελληνικού καλοκαιριού! Μιάς περιόδου που στη χώρα μας αρχίζει από τον Απρίλιο και κρατάει μέχρι τον Σεπτέμβριο, δηλαδή μισό χρόνο. Για ένα ολόκληρο εξάμηνο η νύχτα δεν έρχεται πριν τις εννιά το βράδυ (!), ο ήλιος λάμπει, και τα χρώματα, σε βουνά και θάλασσες, είναι έντονα, ζωντανά, προκλητικά. Και είναι, πράγματι, μια εποχή απόλαυσης, ειδικά για όσους έχουν την τύχη να διαθέτουν ένα μικρό, μεσαίο ή μεγάλο σκάφος. Να το μαστορεύουν και να το καθαρίζουν στο parking. Να το ετοιμάζουν και να το φορτώνουν για τις διακοπές. Να το καμαρώνουν στο τρέϊλερ, κι ας μην πηγαίνουν πουθενά. Να το βγάζουν για μικρές βόλτες, κοντινά μπάνια και απογευματινά ψαρέματα, έτσι για τη χαρά του να βρίσκεσαι για λίγες ώρες μόνος (ή με επιλεγμένη παρέα) μεταξύ ουρανού και θάλασσας. Και όλα αυτά, φίλοι μου, δεν απαιτούν μεγάλα έξοδα και μισό βυτίο καύσιμα. Μόνο ΦΩΣ ζητούν, κι αυτό όλο και δυναμώνει, όσο η μέρα μεγαλώνει.
Ήρθε η στιγμή, μετά από δύο χρόνια μαρτυρίου, να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να κόψουμε τις εφημερίδες και να αφήσουμε έξω από τη ζωή μας το τσίρκο των τσαρλατάνων: Των πολιτικών, που επί τριάντα χρόνια τα σκάτωναν και τώρα προσπαθούν (οι ίδιοι!) «να μας σώσουν», και των δημοσιογράφων που χωρίς ντροπή τη μια μέρα προπαγανδίζουν τούτο και την άλλη το άλλο. Ψεύτες και υποκριτές όλοι. Το μόνο αληθινό είναι η δουλειά μας και το φως της μέρας, που όλο και μεγαλώνει φέρνοντάς μας κοντά στο καλοκαίρι. «Χαζοχαρούμενους» πείτε μας, αλλά μέχρι εδώ με τους δημοσιογράφους και τα «media». Από εδώ κι εμπρός, το ΦΟΥΣΚΩΤΟ θα ζήσει τη θάλασσα όπως παλιά, όσο ακόμα υπάρχει «σήμερα» για τους Έλληνες, ελπίζοντας σ’ ένα καλύτερο αύριο.
*Το τεύχος Νο 84 ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ εντός του Ιανουαρίου, εις πείσμα των πάντων! Είπαμε εξ’ άλλου, ότι τα φουσκωτά είναι τα κορυφαία σωστικά μέσα, κατάλληλα για κάθε θύελλα (γιατί όχι και την οικονομική;!).
Αυτή τη ζωή που τόσα χρόνια ζούμε και απολαμβάνουμε, φυσικά και θα την συνεχίσουμε με όσα μέσα έχουμε στη διάθεσή μας την κάθε εποχή (γιατί αλλοιώς ήταν τα πράγματα το ’70, αλλοιώς το ’90, αλλοιώς σήμερα). Έτσι λοιπόν τα οικονομικά, η προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε., οι ατελείωτοι και συνεχείς εκβιασμοί του Δ’ Ράϊχ και οι γελοιότητες των Ελλήνων πολιτικών, δεν θα πρέπει να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι η νύχτα της 22ας Δεκεμβρίου ήταν η μεγαλύτερη του έτους (με διάρκεια 14 ωρών!) και ότι από τις 23/12/2011 η μέρα έχει πάρει να μεγαλώνει αισθητά! Άρα, μοιραία και αναπόφευκτα οδηγούμεθα προς το τέλος του χειμώνα, την αρχή της άνοιξης και τον ερχομό του καλοκαιριού, του Ελληνικού καλοκαιριού! Μιάς περιόδου που στη χώρα μας αρχίζει από τον Απρίλιο και κρατάει μέχρι τον Σεπτέμβριο, δηλαδή μισό χρόνο. Για ένα ολόκληρο εξάμηνο η νύχτα δεν έρχεται πριν τις εννιά το βράδυ (!), ο ήλιος λάμπει, και τα χρώματα, σε βουνά και θάλασσες, είναι έντονα, ζωντανά, προκλητικά. Και είναι, πράγματι, μια εποχή απόλαυσης, ειδικά για όσους έχουν την τύχη να διαθέτουν ένα μικρό, μεσαίο ή μεγάλο σκάφος. Να το μαστορεύουν και να το καθαρίζουν στο parking. Να το ετοιμάζουν και να το φορτώνουν για τις διακοπές. Να το καμαρώνουν στο τρέϊλερ, κι ας μην πηγαίνουν πουθενά. Να το βγάζουν για μικρές βόλτες, κοντινά μπάνια και απογευματινά ψαρέματα, έτσι για τη χαρά του να βρίσκεσαι για λίγες ώρες μόνος (ή με επιλεγμένη παρέα) μεταξύ ουρανού και θάλασσας. Και όλα αυτά, φίλοι μου, δεν απαιτούν μεγάλα έξοδα και μισό βυτίο καύσιμα. Μόνο ΦΩΣ ζητούν, κι αυτό όλο και δυναμώνει, όσο η μέρα μεγαλώνει.
Ήρθε η στιγμή, μετά από δύο χρόνια μαρτυρίου, να κλείσουμε τις τηλεοράσεις, να κόψουμε τις εφημερίδες και να αφήσουμε έξω από τη ζωή μας το τσίρκο των τσαρλατάνων: Των πολιτικών, που επί τριάντα χρόνια τα σκάτωναν και τώρα προσπαθούν (οι ίδιοι!) «να μας σώσουν», και των δημοσιογράφων που χωρίς ντροπή τη μια μέρα προπαγανδίζουν τούτο και την άλλη το άλλο. Ψεύτες και υποκριτές όλοι. Το μόνο αληθινό είναι η δουλειά μας και το φως της μέρας, που όλο και μεγαλώνει φέρνοντάς μας κοντά στο καλοκαίρι. «Χαζοχαρούμενους» πείτε μας, αλλά μέχρι εδώ με τους δημοσιογράφους και τα «media». Από εδώ κι εμπρός, το ΦΟΥΣΚΩΤΟ θα ζήσει τη θάλασσα όπως παλιά, όσο ακόμα υπάρχει «σήμερα» για τους Έλληνες, ελπίζοντας σ’ ένα καλύτερο αύριο.
*Το τεύχος Νο 84 ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ εντός του Ιανουαρίου, εις πείσμα των πάντων! Είπαμε εξ’ άλλου, ότι τα φουσκωτά είναι τα κορυφαία σωστικά μέσα, κατάλληλα για κάθε θύελλα (γιατί όχι και την οικονομική;!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου