ΤΟ 12ο RIBTEST-RIBWEEKEND 2011, ΜΕΤΑΤΙΘΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

  Αφού ευχαριστήσουμε τους ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ φίλους που με τηλεφωνήματα και με e-mail εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για το 12^ο RIBTEST-RIBWEEKEND που είχαμε αναγγείλλει με πιθανή ημερομηνία Μαΐου, ανακοινώνουμε ότι το 12^ο RIBTEST-RIBWEEKEND ΔΕΝ θα πραγματοποιηθεί αυτή την άνοιξη, λόγω της απόλυτης αδυναμίας του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του κλάδου των φουσκωτών να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε εκδήλωση, έστω και χωρίς κόστος. Θέλοντας να ελπίζουμε ότι η καταστροφή της μικρής-μεσαίας επιχειρηματικότητας που συστηματικά (και μάλλον βάσει σχεδίου της Ε.Ε.) εφαρμόζεται από την παρούσα Κυβέρνηση σύντομα θα διακοπεί, πριν πάψει να υπάρχει Ελλάδα (και μεταβληθεί σε πολυεθνικό μαγαζί), δεν ματαιώνουμε το 12^ο RIBTEST-RIBWEEKEND, αλλά το αναβάλλουμε-μεταθέτουμε για το φθινόπωρο. Ίσως τότε να είναι πιό απαραίτητη μιά τέτοια εκδήλωση, χωρίς κόστος εννοείται, μιά και πολύ δύσκολα θα μπορέσουν οι βάναυσα πληγείσες επιχειρήσεις του κλάδου να συμμετάσχουν σε πανάκριβες και πολυτελείς εκθεσιακές διοργανώσεις.

  Σε μιά τόσο αρνητική συγκυρία, όπου ουσιαστικά οι επιχειρήσεις μικρών σκαφών αναψυχής είτε υπολειτουργούν είτε βρίσκονται σε πλήρη αργία εδώ και ένα χρόνο (το ίδιο βεβαίως συμβαίνει και με το «ΦΟΥΣΚΩΤΟ» που κυκλοφορεί με ζημιά κάθε δύο μήνες), είναι πιθανό να μην υπάρχει ούτε η οικονομική δυνατότητα για τα καύσιμα των δοκιμών (δυστυχώς!). Εκτός αυτού, οι Δήμοι στους οποίους απευθυνθήκαμε για την εκδήλωση, βρίσκονται υπό πλήρη διάλυση λόγω των συνενώσεων του Καλλικράτη και όχι μόνο δεν έχουν κονδύλια προβολής (που ούτως ή άλλως ΔΕΝ ζητήσαμε) αλλά, τουλάχιστον στις τρεις «υποψήφιες» περιοχές που εξετάσαμε για το 12^ο RIBTEST-RIBWEEKEND, δεν είχαν ακόμα κατανεμηθεί οι αρμοδιότητες στα «μικτά» δημοτικά συμβούλια, οπότε δεν υπήρχε κανείς που θα μπορούσε να μας δώσει μιά θετική απάντηση για την παραχώρηση των παραθαλάσσιων περιοχών που ζητούσαμε.

  Το RIBTESΤ, και από φέτος (και) RIBWEEKEND, είναι μιά εκδήλωση-θεσμός, που πρέπει να διατηρήσουμε αλλά και να προστατεύσουμε. Ας ελπίσουμε λοιπόν (και ας ευχηθούμε για το κοινό καλό) ότι το προσεχές φθινόπωρο θα μπορέσουμε να διοργανώσουμε μιά αξιοπρεπή εκδήλωση, γιατί αν αυτό δεν γίνει θα σημαίνει ότι το πρόβλημα του κλάδου (που ήδη είναι δραματικό) θα έχει πάψει πλέον να αναζητά ίαση, αφού θα έχει επέλθει ο θάνατος. Και όπως καταλαβαίνετε, μπροστά σε μιά τέτοια δυσοίωνη προοπτική, η διοργάνωση μιάς εκδήλωσης παύει να έχει την οποιαδήποτε σημασία...