ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «ΦΟΥΣΚΩΤΟ» ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΕΝΟΣ ΚΛΑΔΟΥ

  Αγαπητοί φίλοι και Συνεργάτες,

  Αναρωτιέμαι, τι θα είχε συμβεί άραγε εάν μετά τα μαρτύρια, την Σταύρωση και την Ταφή Του, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ΔΕΝ είχε αναστηθεί! Θα είχε καταγραφεί το γεγονός απλώς σαν μία ακόμα εκτέλεση ανάμεσα στις πολλές που έγιναν στη διάρκεια της Ρωμαϊκής κατοχής στην Ιουδαία; Θα είχε υπάρξει συνέχεια στην ανάμνηση ενός ανθρώπου που, σύμφωνα με τους μαθητές Του, έκανε θαύματα πριν πεθάνει; Θα είχε υπάρξει ο Χριστιανισμός σαν θρησκεία; Ή μήπως όλα θα είχαν ξεχαστεί και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Γης θα περίμενε ακόμα τον Μεσσία;

  Ο κατασκευαστικός και εμπορικός κλάδος των φουσκωτών σκαφών (και των μικρών σκαφών αναψυχής γενικότερα), μετά από μία καλή –αν και μέτρια για τον πληθυσμό, τον ήλιο και τη θάλασσα της χώρας μας- πορεία μεταξύ 2003-2008, υφίσταται πραγματικά μαρτύρια ολοένα αυξανόμενης έντασης, που κορυφώθηκαν με την σταύρωση του κλάδου σήμερα, την Άνοιξη του 2011. Ο κλάδος ψυχορραγεί και δυστυχώς, για πολλές μικρές επιχειρήσεις (ακόμα και ατομικές), η κατάσταση είναι ΜΗ αναστρέψιμη, λόγω των συσσωρευμένων υποχρεώσεων της προηγούμενης διετίας (ενοίκια, εισφορές, φόροι, προμηθευτές κτλ.). Έτσι, λόγω και των ημερών, η παραβολή αυτής της επιστολής γίνεται σαφής, ακριβής και δραματική: Τι θα γίνει αν μετά την σταύρωση και τον βέβαιο θάνατο του κλάδου κατασκευής και εμπορίας μικρών σκαφών αναψυχής (που θα επέλθει για τις περισσότερες επιχειρήσεις εφ’ όσον έχουν μηδενικές πωλήσεις  αυτή τη σαιζόν), ΔΕΝ ακολουθήσει η «ανάσταση»;;; Θα σταματήσουν μήπως να πωλούνται και να υπάρχουν σκάφη στην Ελλάδα; Φυσικά και όχι! Τότε;

  Το απροκάλυπτο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και των Ελλήνων υπαλλήλων της) για την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας, προβλέπει «άλλη θρησκεία» όσον αφορά αμοιβές, μισθούς και μικρές επιχειρήσεις. Η «εσωτερική υποτίμηση» σημαίνει ότι το μέσο μηνιάτικο (θα) πρέπει να πέσει στα τρία-τέσσερα κατοστάρικα, και ότι οι μικρές επιχειρήσεις πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ όχι απλώς να κλείσουν, αλλά να είναι και καταχρεωμένες όταν αυτό συμβεί, έτσι ώστε οι ιδιοκτήτες τους και το προσωπικό τους να έχει τεράστιες και άμεσες ανάγκες. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις (Ελληνικές ή πολυεθνικές, δεν έχει σημασία) θα εξασφαλίσουν πρόθυμο και φτηνό εργατικό, υπαλληλικό και διοικητικό προσωπικό, εκμεταλλευόμενες την εμπειρία των απελπισμένων –και πτωχευμένων- μικρών επιχειρηματιών. Όταν το σχέδιο αυτό ολοκληρωθεί, η Ευρωπαϊκή Ένωση με την «τρόϊκα» και τους Ελληνες υπαλλήλους της (φυσικά εδώ και ένα χρόνο δεν μπορούμε να μιλάμε για «Ελληνική κυβέρνηση») θα μπορούν να ελέγξουν απόλυτα την φοροδιαφυγή, την οποία και θεωρούν σαν το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας, μαζί βεβαίως με την «έλλειψη ανταγωνιστικότητας» (δηλαδή, την ανάγκη καθιέρωσης μισθών πείνας).

  Η σταύρωση του κλάδου έχει συντελεστεί. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε στην Ελληνική αγορά της θάλασσας «αρχή σαιζόν» τόσο νεκρή όσο η φετεινή. Ακόμα και αν γίνονται κάποιες πωλήσεις σκαφών, αυτές κρατιούνται... μυστικές, γιατί οι αγοραστές «ντρέπονται» να πουν ότι αγόρασαν σκάφος εν μέσω κρίσης αλλά και οι κατασκευαστές έμποροι δεν θέλουν να μαθευτεί ότι διέθεσαν κάποιο σκάφος για να μην... πλακώσουν οι πιστωτές και δεν θα ξέρουν σε ποιόν να πρωτοδώσουν! Εν πάση περιπτώσει, εάν υπήρχε ποτέ ανάγκη Θείας παρέμβασης, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή! Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι ο Κύριος θα κάνει το θαύμα του και μαζί με την ανάστασή Του θα αναστηθεί και ο κλάδος μας που πνέει τα λοίσθια.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ, ΚΑΙ ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ,

ΤΟΣΟ ΕΜΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΙ –ΙΔΙΩΣ- ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ!

Δημήτρης Παπανδρέου