Επειδή ως λαός έχουμε την τάση να ξεχωρίζουμε μόνο όσα μας ενδιαφέρουν και μας ενοχλούν σε ένα κείμενο (π.χ.) και να αγνοούμε τα πριν και τα μετά, τα οποία όμως δίνουν άλλη διάσταση και νόημα στις πέντε αράδες που μας ενόχλησαν, σπεύδουμε εδώ να διευκρινίσουμε ότι το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι θέμα ή ευθύνη ενός, δύο, πέντε ή δέκα λιγότερο ή περισσότερο ικανών πολιτικών, αλλά του συνόλου του πολιτικού-εκδοτικού-δημοσιογραφικού-βιομηχανικού συστήματος που μας κυβέρνησε (και μας κυβερνά) όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, είναι περιττό να επιχειρεί ο καθένας να αναφέρει τα όσα ο ίδιος έπραξε ή υποστήριξε τα προηγούμενα χρόνια βλέποντας το πρόβλημα να δημιουργείται και τη θύελλα να έρχεται, πρώτον γιατί δεν τα θυμάται κανείς, δεύτερον γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται και τρίτον γιατί η παρελθοντολογία δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα στο παρόν. (Δηλαδή, το ότι το περιοδικό "ΦΟΥΣΚΩΤΟ" από το 2000 έγραφε και παρατηρούσε και αναρωτιόταν για τις πολλές φίρμες, για τις πατημένες γάστρες σε πάρκινγκ που συνιστούσαν μάρκα, για τον τραπεζικό δανεισμό και τις επιχειρήσεις που έφταναν να διαφημίζουν 84 δόσεις για μία ψαρόβαρκα, για την τρέλλα των δεκάμετρων ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ με την εγκατάλειψη των μικρών RIBs από όλους τους κατασκευαστές, για την σχεδόν "προκλητική" επέκταση του ορισμού των "μικρών σκαφών" στα... 12 μέτρα κτλ., δίνουν απλώς στο περιοδικό και στον υπογράφοντα το άχαρο δικαίωμα να λέει σήμερα "εγώ σας τα' λεγα". Άχαρο όσο και άχρηστο. Η μόνη χρησιμότητα που μπορεί να έχει η αναφορά στις σωστές παρατηρήσεις και εκτιμήσεις που κάναμε στο παρελθόν, είναι το να μας πάρουν πιό σοβαρά σήμερα όσοι εκ του κλάδου έχουν απομείνει διατηρώντας κάποιες πιθανότητες επιβίωσης στην μεταμνημονιακή (και δυστυχώς πρέπει να πούμε "μετα-Παπανδρεϊκή") Ελλάδα.
Στην περίπτωση της χώρας μας, συμβαίνει το εξής παράδοξο: Ενώ σύσσωμος ο οικονομικός, πολιτικός και επιστημονικός κόσμος σε ολόκληρη την υφήλιο (και φυσικά εντός της Ελλάδος) δήλωνε και φώναζε σε όλους τους τόνους από τα μέσα του 2010 πως ό,τι κι αν κάνουμε, ό,τι κι αν γίνει, όσα κι αν στερηθούμε, όσα κι αν δανειστούμε, το πρόβλημα του δημοσίου χρέους σε συνδυασμό με την ύφεση θα δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο που θα βουλιάζει την χώρα και την κοινωνία όλο και περισσότερο, υπήρχε μόνο μία μικρή ομάδα, δηλαδή οι επικεφαλείς της κυβέρνησης (και σε καμμία περίπτωση όλοι οι κυβερνητικοί βουλευτές, ούτε βεβαίως και το κόμμα του ΠαΣοΚ), η οποία με φανατισμό επέμενε και επέβαλλε ως μόνη οδό αυτή που ακολουθήσαμε ως τώρα, δηλαδή το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο. Προβλέψεις αποφεύγουμε να κάνουμε, αλλά οι επόμενοι μήνες δεν θα φέρουν τίποτα καλό για τον κόσμο, για την χώρα ή και για την δημοκρατία (όπως την έχει καταντήσει ο "ιδιότυπος" και σίγουρα καθεστωτικός "πρωθυπουργισμός" που επικρατεί στην Ελλάδα από το 1985 περίπου). Δεν είναι λοιπόν το πρόβλημά μας ο "ακατάλληλος" υπουργός ή αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, πολύ απλά γιατί είναι εμφανές ότι δεν πιστεύει ούτε ο ίδιος τα όσα λέει και πράττει! Το ερώτημα δεν έχει να κάνει με τις πραγματικές ικανότητες των ανδρών, αλλά με το γιατί έχουν επιλέξει να θέσουν εαυτούς στις υπηρεσίες ξένων διοικητών και επιτρόπων, μιλώντας αποκλειστικά για νούμερα και αδιαφορώντας για τους ανθρώπους (και επί του θέματος των ικανοτήτων, όσο και της -υποτιθέμενης- "ευφυΐας" κάποιων εκ των κυβερνητικών, αναρωτιόμαστε αν κατά την άποψή τους, ευφυής είναι αυτός που θεωρεί τους άλλους χαζούς! Κάτι τέτοιο μας δείχνουν οι υπουργοί μας, και ας τους βοηθήσει ο Ύψιστος, για το καλό όλων (αλλά και για το δικό τους) να εγκαταλείψουν αυτή τη Μεσσιανική/φασιστική/απάνθρωπη συμπεριφορά, και να ξαναγίνουν Έλληνες).
Ο θάνατος ενός παραγωγικού κλάδου, όπως για παράδειγμα αυτός του κλάδου των σκαφών αναψυχής και δη των φουσκωτών, έχει ελάχιστη σημασία μπροστά στην καταστροφή μιάς ολόκληρης χώρας. Και σε κάθε περίπτωση, όταν δυστυχώς πλήττονται βάναυσα οι φτωχοί, οι γέροντες και οι αναξιοπαθούντες, ο συγκεκριμένος κλάδος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ούτε να ζητά ούτε και να λαμβάνει μέτρα ευνοϊκής μεταχείρισης. Καμμία κυβέρνηση που επιβάλλει σκληρά μέτρα στις μάζες δεν θα μπορούσε να ευνοήσει τα είδη πολυτελείας. Γιατί όταν λείπει το ψωμί και η θέρμανση, το μυαλό βέβαια δεν μπορεί να είναι στις βάρκες και στις εξωλέμβιες που θα μας πάνε για ψάρεμα. Πιό λογικό θα ήταν να υπάρξει μία φορολογική ελάφρυνση στα δίκυκλα έως 150 c.c. και στα Ι.Χ. έως 1.200 c.c. (για να καλυφθεί η μετακίνηση που αποτελεί "είδος πρώτης ανάγκης") παρά να υπάρξουν ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα σκάφη αναψυχής. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, μας συμφέρει δεν μας συμφέρει, αυτή είναι η φωνή της λογικής. Και πρέπει να προβλέπουμε τι θα συμβεί, πρέπει να ξέρουμε τι να περιμένουμε και δεν θα πρέπει να σπρώχνουμε την κάθε μέρα να περνά με όνειρα και φαντασίες για υποθετικά σενάρια, μιά και μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Αλοίμονο αν κάποιος που έχει μία επιχείρηση-ναυπηγείο σκαφών αναψυχής, συνεχίσει να ζει και να "μπαίνει μέσα" καθημερινά με την ελπίδα ότι ο όποιος υπουργός οικονομικών θα θεσπίσει ευνοϊκά μέτρα για την κατασκευή και πώληση σκαφών. Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να μειώσει στο ελάχιστο τα έξοδά του και να ελπίσει ότι τα όποια αποθέματα μπορεί να έχει από την καλή επταετία 2001-2008, επαρκούν να τον διατηρήσουν για τα επόμενα χρόνια. Τα επόμενα χρόνια, που η αγορά θα αρχίσει σιγά σιγά να αναπτύσσεται με τα σκάφη, μεγέθη και μοντέλα που θα προσδιορίσει ΤΟΤΕ η ζήτηση του κοινού.
Η θάλασσα και τα σκάφη, είναι ένα χόμπυ αλλά και μία παρόρμηση και εσωτερική ανάγκη που υπάρχει σε πολύ κόσμο, και όπως γινόταν στο μακρινό παρελθόν, έτσι και τώρα, παρά τις δυσκολίες, θα βρει τρόπο να ικανοποιείται και να εκτονώνεται. Το περιοδικό "ΦΟΥΣΚΩΤΟ", παρ' ότι έχει δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα από την κατάρρευση της αγοράς (αλλά και την μη αναμενόμενη συμπεριφορά πολλών επιχειρήσεων), φιλοδοξεί τόσο για τους δημιουργούς του όσο και για τους αναγνώστες του, να παραμείνει σαν ένα ανοιχτό παράθυρο στη θάλασσα. Το μεγάλο του πρόβλημα, είναι ότι ενώ μέχρι τώρα δεν πίστευε μόνο τους πολιτικούς, δυστυχώς σήμερα, μετά από κάποιες συμπεριφορές, τείνει να πάψει να πιστεύει και στους ανθρώπους...
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ Νο 84 ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΣΤΟ BLOG.
Στην περίπτωση της χώρας μας, συμβαίνει το εξής παράδοξο: Ενώ σύσσωμος ο οικονομικός, πολιτικός και επιστημονικός κόσμος σε ολόκληρη την υφήλιο (και φυσικά εντός της Ελλάδος) δήλωνε και φώναζε σε όλους τους τόνους από τα μέσα του 2010 πως ό,τι κι αν κάνουμε, ό,τι κι αν γίνει, όσα κι αν στερηθούμε, όσα κι αν δανειστούμε, το πρόβλημα του δημοσίου χρέους σε συνδυασμό με την ύφεση θα δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο που θα βουλιάζει την χώρα και την κοινωνία όλο και περισσότερο, υπήρχε μόνο μία μικρή ομάδα, δηλαδή οι επικεφαλείς της κυβέρνησης (και σε καμμία περίπτωση όλοι οι κυβερνητικοί βουλευτές, ούτε βεβαίως και το κόμμα του ΠαΣοΚ), η οποία με φανατισμό επέμενε και επέβαλλε ως μόνη οδό αυτή που ακολουθήσαμε ως τώρα, δηλαδή το μνημόνιο και το μεσοπρόθεσμο. Προβλέψεις αποφεύγουμε να κάνουμε, αλλά οι επόμενοι μήνες δεν θα φέρουν τίποτα καλό για τον κόσμο, για την χώρα ή και για την δημοκρατία (όπως την έχει καταντήσει ο "ιδιότυπος" και σίγουρα καθεστωτικός "πρωθυπουργισμός" που επικρατεί στην Ελλάδα από το 1985 περίπου). Δεν είναι λοιπόν το πρόβλημά μας ο "ακατάλληλος" υπουργός ή αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, πολύ απλά γιατί είναι εμφανές ότι δεν πιστεύει ούτε ο ίδιος τα όσα λέει και πράττει! Το ερώτημα δεν έχει να κάνει με τις πραγματικές ικανότητες των ανδρών, αλλά με το γιατί έχουν επιλέξει να θέσουν εαυτούς στις υπηρεσίες ξένων διοικητών και επιτρόπων, μιλώντας αποκλειστικά για νούμερα και αδιαφορώντας για τους ανθρώπους (και επί του θέματος των ικανοτήτων, όσο και της -υποτιθέμενης- "ευφυΐας" κάποιων εκ των κυβερνητικών, αναρωτιόμαστε αν κατά την άποψή τους, ευφυής είναι αυτός που θεωρεί τους άλλους χαζούς! Κάτι τέτοιο μας δείχνουν οι υπουργοί μας, και ας τους βοηθήσει ο Ύψιστος, για το καλό όλων (αλλά και για το δικό τους) να εγκαταλείψουν αυτή τη Μεσσιανική/φασιστική/απάνθρωπη συμπεριφορά, και να ξαναγίνουν Έλληνες).
Ο θάνατος ενός παραγωγικού κλάδου, όπως για παράδειγμα αυτός του κλάδου των σκαφών αναψυχής και δη των φουσκωτών, έχει ελάχιστη σημασία μπροστά στην καταστροφή μιάς ολόκληρης χώρας. Και σε κάθε περίπτωση, όταν δυστυχώς πλήττονται βάναυσα οι φτωχοί, οι γέροντες και οι αναξιοπαθούντες, ο συγκεκριμένος κλάδος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ούτε να ζητά ούτε και να λαμβάνει μέτρα ευνοϊκής μεταχείρισης. Καμμία κυβέρνηση που επιβάλλει σκληρά μέτρα στις μάζες δεν θα μπορούσε να ευνοήσει τα είδη πολυτελείας. Γιατί όταν λείπει το ψωμί και η θέρμανση, το μυαλό βέβαια δεν μπορεί να είναι στις βάρκες και στις εξωλέμβιες που θα μας πάνε για ψάρεμα. Πιό λογικό θα ήταν να υπάρξει μία φορολογική ελάφρυνση στα δίκυκλα έως 150 c.c. και στα Ι.Χ. έως 1.200 c.c. (για να καλυφθεί η μετακίνηση που αποτελεί "είδος πρώτης ανάγκης") παρά να υπάρξουν ευνοϊκές ρυθμίσεις για τα σκάφη αναψυχής. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, μας συμφέρει δεν μας συμφέρει, αυτή είναι η φωνή της λογικής. Και πρέπει να προβλέπουμε τι θα συμβεί, πρέπει να ξέρουμε τι να περιμένουμε και δεν θα πρέπει να σπρώχνουμε την κάθε μέρα να περνά με όνειρα και φαντασίες για υποθετικά σενάρια, μιά και μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Αλοίμονο αν κάποιος που έχει μία επιχείρηση-ναυπηγείο σκαφών αναψυχής, συνεχίσει να ζει και να "μπαίνει μέσα" καθημερινά με την ελπίδα ότι ο όποιος υπουργός οικονομικών θα θεσπίσει ευνοϊκά μέτρα για την κατασκευή και πώληση σκαφών. Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να μειώσει στο ελάχιστο τα έξοδά του και να ελπίσει ότι τα όποια αποθέματα μπορεί να έχει από την καλή επταετία 2001-2008, επαρκούν να τον διατηρήσουν για τα επόμενα χρόνια. Τα επόμενα χρόνια, που η αγορά θα αρχίσει σιγά σιγά να αναπτύσσεται με τα σκάφη, μεγέθη και μοντέλα που θα προσδιορίσει ΤΟΤΕ η ζήτηση του κοινού.
Η θάλασσα και τα σκάφη, είναι ένα χόμπυ αλλά και μία παρόρμηση και εσωτερική ανάγκη που υπάρχει σε πολύ κόσμο, και όπως γινόταν στο μακρινό παρελθόν, έτσι και τώρα, παρά τις δυσκολίες, θα βρει τρόπο να ικανοποιείται και να εκτονώνεται. Το περιοδικό "ΦΟΥΣΚΩΤΟ", παρ' ότι έχει δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα από την κατάρρευση της αγοράς (αλλά και την μη αναμενόμενη συμπεριφορά πολλών επιχειρήσεων), φιλοδοξεί τόσο για τους δημιουργούς του όσο και για τους αναγνώστες του, να παραμείνει σαν ένα ανοιχτό παράθυρο στη θάλασσα. Το μεγάλο του πρόβλημα, είναι ότι ενώ μέχρι τώρα δεν πίστευε μόνο τους πολιτικούς, δυστυχώς σήμερα, μετά από κάποιες συμπεριφορές, τείνει να πάψει να πιστεύει και στους ανθρώπους...
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ Νο 84 ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΣΤΟ BLOG.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου