Οι περισσότεροι φίλοι της θάλασσας και κάτοχοι σκάφους, έχουν την ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ότι κάποια ανώτερη δύναμη εκεί ψηλά παίζει με το χόμπυ τους (διάβαζε, «με τον πόνο τους») και ρυθμίζει τον καιρό ανάλογα, ώστε όλες τις εργάσιμες μέρες του καλοκαιριού να επικρατεί άπνοια και υψηλές θερμοκρασίες, ενώ από Παρασκευή απόγευμα, και για όλο το Σαββατοκύριακο, χαλάει ο κόσμος στον βοριά, στο κύμα και στη βραδυνή ψύχρα!
Ζώντας με αυτή την βεβαιότητα τις τελευταίες δεκαετίες, αντιμετωπίσαμε τα Σαββατοκύριακα του φετεινού Ιουλίου με έκπληξη στα όρια του σοκ, μιά και ο καιρός ήταν ΤΕΛΕΙΟΣ, και αλλοίμονο σε όσους δεν μπόρεσαν να βγουν στη θάλασσα: Έμειναν στο σπίτι και έγιναν, κυριολεκτικώς, ψητοί!
Μετά από αυτή την εμπειρία (ναι, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων –γιατί βενζίνη είχε μείνει στο σκάφος από πέρυσι, δεν είναι αυτό!- μείναμε στο σπίτι), υποχρεωνόμαστε να ανακαλέσουμε τα όσα έχουμε κατά καιρούς «σούρει» στην Ανώτερη Δύναμη για τον καιρό. Φαίνεται ότι, τελικά, ο πολύς αέρας συμβαδίζει με την επιθυμία μας για θάλασσα: Όσο πιό έντονη είναι, τόσο πιό δυνατά φυσάει. Έτσι, επειδή το μυαλό μας είναι συνέχεια εκεί, παρακολουθούμε ευλαβικά τις αυξομειώσεις των μποφώρ και μας μένουν μόνο οι «κακές» εντυπώσεις (δηλαδή τα Σαββατοκύριακα που μας χάλασε τα σχέδια, «ούτε επίτηδες βρε παιδιά να το ‘κανε!»), ενώ τον χειμώνα που είμαστε όλο σπίτι και παϊδάκι (Καλύβια!) και με το σκάφος (καλώς ή κακώς) σκεπασμένο στο parking, ούτε που μας νοιάζει ούτε και που σχολιάζουμε τον καιρό.
Εκτός...
Εκτός αν πρόκειται όντως για την μεγαλύτερη «πλάκα»: Εκτός αν οι καλοκαιρίες και οι μπουνάτσες του φετεινού Ιουλίου, έχουν προγραμματισθεί επίτηδες από την «Ανώτερη Δύναμη», επειδή ξέρει ότι... δεν μπορούμε να πάμε μακριά λόγω καυσίμων (και των άλλων ευτελών ανέσεων που φέρνει το χρήμα, και απομακρύνει η έλλειψή του!). Αν είναι έτσι, μπράβο, έχουμε τουλάχιστον «ανώτερο ον» με χιούμορ! Θα παρακολουθήσουμε την πορεία του καιρού και τον Αύγουστο, και αν συνεχίσουν οι μπουνάτσες, τότε θα γελάσουμε κι εμείς μαζί του.
Πικρά!
Ζώντας με αυτή την βεβαιότητα τις τελευταίες δεκαετίες, αντιμετωπίσαμε τα Σαββατοκύριακα του φετεινού Ιουλίου με έκπληξη στα όρια του σοκ, μιά και ο καιρός ήταν ΤΕΛΕΙΟΣ, και αλλοίμονο σε όσους δεν μπόρεσαν να βγουν στη θάλασσα: Έμειναν στο σπίτι και έγιναν, κυριολεκτικώς, ψητοί!
Μετά από αυτή την εμπειρία (ναι, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων –γιατί βενζίνη είχε μείνει στο σκάφος από πέρυσι, δεν είναι αυτό!- μείναμε στο σπίτι), υποχρεωνόμαστε να ανακαλέσουμε τα όσα έχουμε κατά καιρούς «σούρει» στην Ανώτερη Δύναμη για τον καιρό. Φαίνεται ότι, τελικά, ο πολύς αέρας συμβαδίζει με την επιθυμία μας για θάλασσα: Όσο πιό έντονη είναι, τόσο πιό δυνατά φυσάει. Έτσι, επειδή το μυαλό μας είναι συνέχεια εκεί, παρακολουθούμε ευλαβικά τις αυξομειώσεις των μποφώρ και μας μένουν μόνο οι «κακές» εντυπώσεις (δηλαδή τα Σαββατοκύριακα που μας χάλασε τα σχέδια, «ούτε επίτηδες βρε παιδιά να το ‘κανε!»), ενώ τον χειμώνα που είμαστε όλο σπίτι και παϊδάκι (Καλύβια!) και με το σκάφος (καλώς ή κακώς) σκεπασμένο στο parking, ούτε που μας νοιάζει ούτε και που σχολιάζουμε τον καιρό.
Εκτός...
Εκτός αν πρόκειται όντως για την μεγαλύτερη «πλάκα»: Εκτός αν οι καλοκαιρίες και οι μπουνάτσες του φετεινού Ιουλίου, έχουν προγραμματισθεί επίτηδες από την «Ανώτερη Δύναμη», επειδή ξέρει ότι... δεν μπορούμε να πάμε μακριά λόγω καυσίμων (και των άλλων ευτελών ανέσεων που φέρνει το χρήμα, και απομακρύνει η έλλειψή του!). Αν είναι έτσι, μπράβο, έχουμε τουλάχιστον «ανώτερο ον» με χιούμορ! Θα παρακολουθήσουμε την πορεία του καιρού και τον Αύγουστο, και αν συνεχίσουν οι μπουνάτσες, τότε θα γελάσουμε κι εμείς μαζί του.
Πικρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου